برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال در محیط تجدید ساختاریافته با درنظرگرفتن معیارهای احتمالاتی قابلیت اطمینان

به طور کلی، برنامه ریزی توسعه انتقال در بازار مقررات زدایی شده، به دو بخش تقسیم می شود: سرمایه گذاری انتقال و برنامه ریزی انتقال. دو عنصر اساسی در برنامه ریزی انتقال، تحلیل اقتصادی و تحلیل قابلیت اطمینان است. در این پایان نامه، نحوة ارزیابی احتمالاتی قابلیت اطمینان در برنامه ریزی توسعه انتقال مدنظر قرار گرفته است. محور اصلی مطالعات در این پایان نامه، روش حل مسألة چندهدفه و نحوة تحلیل قابلیت اطمینان در قالب یک مدل چندهدفه می باشد. برای حل مسأله بهینه سازی چندهدفه، از روش های mcdm استفاده شده که در آن، با ترکیبی از روش های modm مبتنی بر بهینه پاراتو و روش های madm، پاسخ نهایی مسأله تعیین می شود. با توجه به تبدیل قابلیت اطمینان از حالت یک قید در محیط سنتی، به یک هدف در محیط تجدیدساختاریافته، بهبود قابلیت اطمینان به عنوان یکی از اهداف توسعه انتقال درنظر گرفته شده است. قبل از استفاده از یک شاخص احتمالاتیِ منطبق بر بازار، ابتدا از شاخص سنتی ِ ecostts برای ارزیابی قابلیت اطمینان در مدل چندهدفه استفاده شده که در آن، برای افزایش دقت محاسبات، از فلسفة دقیق تری برای قطع بار استفاده شده است. این فلسفه، ارزیابی دقیق تری از هزینة عدم قابلیت اطمینان سیستم انتقال ارائه می دهد. در ادامة مطالعات، با توجه به یکپارچگی فرآیند برنامه ریزی و بهره برداری بازار در محیط رقابتی، ارزیابی احتمالاتی قابلیت اطمینان در محیط جدید، بر اساس مدل ساده شده ای از رفتار بازار در بهره برداری از سیستم قدرت در شرایط پیشامد انجام شده است. این امر، منجر به تعریف شاخص جدیدی برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم انتقال به نام prcts شده است. حداقل نمودن شاخص احتمالاتیِ جدید، علاوه بر برنامه ریزی شبکه انتقال با توجه به معیارهای احتمالاتی قابلیت اطمینان، برنامه ریزی و بهره برداری بازار را به صورت فرآیندی یکپارچه درنظر می گیرد. شایان ذکر است که برای ارزیابی اقتصادی طرح ها در این مدل، از روش های موجود استفاده شده است.